Vakantiespreiding
HFN
En net
als bij de
bestorming
van Helm's
Deep of de
openings
scène van
de gemid
delde Ro
nald Em-
merich-film
moeten er
slachtof
fers gaan
vallen.
ES
Sander de Regt
Ik heb het al vaker gezegd: niemand kan voorspellen
of een film een hit wordt in de bioscoop. Maar er zijn
wel omstandigheden bekend die desastreus zijn voor
de bezoekersaantallen: veel zon, terrasjesweer en een
EK of een WK waarbij Nederland verder komt dan de
eerste poulewedstrijden. Daarom zijn de herfst en vooral
de winter ideaal voor de bioscoop. Geen grote sport
evenementen en het wordt lekker vroeg donker. Daar
hoort voor de Nederlander ook een bezoekje aan de
bioscoop bij. Dat is al heel lang het geval. Onze ouders
namen mij en mijn zus nooit mee naar de bioscoop, be
halve in de kerstvakantie. Ik weet niet of het waar is - zo
betrouwbaar is het geheugen van een zevenjarige niet -
maar in mijn beleving heb ik ooit in één kerstvakantie E T.,
Als je begrijpt wat ik bedoelen 101 Dalmafiërs gezien
in de Heerlense H5-theaters. En sinds Kruimelt/e, Pietje
Bellen Abeltjezijn de Nederlandse kerstfilms ook echt
onderdeel van de bioscooptraditie.
Maar wat is er traditioneler in Nederland dan Sinter
klaas? Dat bedacht ik mij ook toen ik in 2001 besloot om
scenarioschrijver te worden. Ik had mijn marktonderzoek
gedaan (naamsbekendheid Sinterklaas: 100%, 500.000
kijkers naar het Sinterklaasjournaal, 30.000 kinderen in
één weekend die in een uitverkocht Ahoy naar Sinter
klaas wilden zwaaien), ik wist zeker dat dat een hit ging
worden.
Ik schreef een prachtig scenario over een meisje dat
Zwarte Piet wilde worden, vol liedjes en spannende
avonturen dat ik vervolgens aan de straatstenen niet kwijt
kon, want - zo wisten de experts - een Sinterklaasf ilm kan
geen succes worden. Ik kreeg het er niet door bij het Film
fonds, ik kon geen producent vinden. Niemand - excusez
Ie mot - geloofde erin.
Gelukkig was Burny Bos een stuk volhardender dan ik.
Hij kreeg de prachtige film Het paard van Sinterklaas wél
gemaakt. 350.000 bezoekers bewezen het ongelijk van
de experts. Goed nieuws voor de film. En, goed nieuws
voor mij, dacht ik. Ik trok mijn script uit de kast, maakt
hetzelfde rondje en kreeg nu te horen. 'Ja, maar nu Het
paard net is geweest, gaan mensen niet meteen weer
naar een Sinterklaasfilm.' Alsof we genoeg hebben aan
één actiefilm, één romantische komedie of wat voor film
dan ook per jaar. Maar goed, ik was weer terug bij af.
Twee jaar later bewees Waar is het paard van Sinter
klaas dat mensen best méér Sinterklaasf ilms wilden zien.
Dus ik trok wéér mijn script uit de kast, maakte wéér mijn
rondje. En kreeg wéér te horen dat de koek nu wel op
zou zijn. De markt voor Sinterklaasfilms was nu wel écht
verzadigd. Maar Martijn van Nellestijn met zijn populaire
Sinterklaasfilms en Johan Nijenhuis met Bennie Stout
bewezen dat dat echt wel meeviel.
Sander de Regt
Toch lijkt de rek er inmiddels uit te zijn. Dit jaar stonden
er oorspronkelijk drie Sintfilms gepland, maar Van Nel-
lenstijn is met Joris Boris naar de zomer vertrokken en
Dokter Brein gaat daarom dit jaar stilletjes aan het huis
van de Goedheiligman voorbij.
Niet iedereen is zo verstandig. Dat het najaar een goed
moment is om speelfilms uit te brengen voor een groot
publiek is niemand ontgaan. Maar waar de overheid
vanwege Zwarte Zaterdagtaferelen op de Nederlandse
snelwegen ooit heeft besloten tot de vakantiespreiding,
is hiervan bij de release van Nederlandse films geen
sprake. Als een scène in Braveheart of The Lord of the
Rings staat een heel leger aan Nederlandse speelfilms
klaar om de bioscopen te bestormen. Vanaf september
wordt De verbouwing al op verkenning gestuurd, maar
vanaf de herfstvakantie gaat alles los. Op dit moment
staan er tussen september en december zo'n vijftien
Nederlandse speelfilms op het releaseschema. Vijftien!
De hele jaarproductie van een paar jaar geleden. En net
als bij de bestorming van Helm's Deep of de openings
scène van de gemiddelde Ronald Emmerich-film moeten
er slachtoffers gaan vallen. Dat kan niet anders. In zulk
rumoer delft er altijd iemand het onderspit. Voor elke
Nova Zembla is er ook een Isabelle of Bende van Oss.
En met zulke aansprekende titels in het vooruitzicht als
Nono, het zigzagkind, Koning van Katoren, Alles is familie
en De groeten van Mike!\s het te hopen dat dit jaar
iedereen een of twee keer extra naar de bioscoop gaat.
Maar ja, wanneer dan hè?
Een oplossing heb ik ook niet een, twee, drie. De kerst
vakantie oprekken tot een week of zes, daar krijg je de
handen misschien wel voor op elkaar, maar verder...
Een ding is in ieder geval zeker: het Nederlands publiek
houdt niet van horror van eigen bodem. Misschien dat
distributeurs en exploitanten dat volgend jaar in het ach
terhoofd moeten houden voordat ze besluiten om van de
wintermaanden een slachtveld te maken.
'Are you ready for a war?' (Mei Gibson als William Wallace in Braveheart)