DE BETEEKENIS VAN HET ROODE KRUIS Voor welhaast geen enkelen landgenoot zal het „Roode Kruis" een onbekende meer zijn. Vooral in het Westen des lands, waar het laatste oorlogs jaar zulk een namelooze ellende bracht, is ,,Roode Kruis" synoniem geworden voor verlossing, redding uit den bittersten nood. Het Roode Kruis, op de slagvelden geboren en aanvankelijk een organisatie, welke ten doel had, gewonde en zieke militairen te steunen en hulp te verleenen en even tueel hun nabestaanden in kennis te stellen van het sneuvelen van hun man of zoon, kende in dezen laatsten, niets en niemand ontzienden tota- litairen oorlog, zijn plicht. Het richtte zijn activi teit tot vrouwen en kinderen, zieken en verhon gerden, kortom het werd de groote helper in den nood. Zoo ook hebben wij het Nederlandsche Roode Kruis leeren kennen in de voorbije oorlogs jaren en in de nu na-oorlogsche periode, waarin nog veel en moeilijk werk gedaan zal moeten wor den om allen, die tot deze instelling komen, zoo goed mogelijk in hun moeilijkheden te helpen. Dat het Roode Kruis-werk na de bevrijding zulk een grooten omvang nam, was uiteraard een gebie dende eisch, welke de omstandigheden na de capitulatie van Duitschland stelden. Helaas stel den" dienen wij haast te schrijven. Des te groo- ter bewondering moet men dan ook hebben voor de mannen, die er in slaagden uit den chaos, wel ken de Winterhulpman Piek in het Roode Kruis aanrichtte, in korten tijd een organisatie op te bouwen, welke berekend was voor haar enorme taak. In het bijzonder denken wij hierbij aan den Heer J, C. E. Baron van Lynden, den onlangs overleden Eerste-Ondervoorzitter, wiens groote werkkracht hierbij van onschatbare waarde is geweest. Kregen vooral de voedseltransporten en de verstrekkingen van levensmiddelen een 'groote bekendheid, niet minder is dit het geval met de werkzaamheden van het Informatiebureau van het Nederlandsche Roode Kruis. In tienduizenden gezinnen bracht deze dienst het eerste bericht van verwanten en vrienden, met wie de normale verbindingen tijdens de oorlogsjaren waren verbro ken. Helaas waren deze eerste berichten in vele gevallen doodsberichten. De verzorging van deze tijdingen plaatste het Roode Kruis in den diépsten menschelijken nood, welke de oorlog brengen kan. Minder tot het groote publiek spreekt het werk van den Medischen Dienst van het Roode Kruis. In 1939 beschikte men over twintigduizend nood- bedden in de verschillende kringmagazijnen over het land verspreid. Bovendien waren op dat tijd stip 5000 helpsters voor de verpleging en een gelijk aantal transportcolonnisten voor vervoer en hulpverleening in opleiding. In 1940, toen de oorlog ook de burgers ging treffen, breidden de werkzaamheden zich eveneens tot hen uit. Snel verplaatsbare chirurgische ploegen werden inge steld, noodziekenhuizen opgericht. Na den oorlog vond het werk nog grootere uitbreiding en wer den vele nood-sanatoria in het leven geroepen. Maatregelen zijn in voorbereiding om het geheele apparaat der transportcolonnes, zooals dit is ont staan in de laatste jaren, samen te voegen tot een groot Roode Kruis-korps, dat steeds gereed staat om het Nederlandsche volk te helpen. Op kleine schaal werd in dezen vorm reeds hulp verleend bij den watersnood in Almelo in Februari j.1. De Eerste-Hulpposten langs de wegen, zeshonderd in getal, zullen belangrijk worden uitgebbreid. Een der mooiste facetten van het Roode-Kruis- werk is zeker het opsporingswerk in Duitschland. Vele gewonde en zieke Nederlanders werden door het Roode Kruis naar het Vaderland terug gebracht. Hoe dit werk wordt geapprecieerd zal U zeker de student kunnen vertellen, die in twee en-een-half etmaal van Warschau naar Delft werd getransporteerd, waarbij duizend-en-een moeilijk heden te overwinnen waren. De Roode Kruis-op- sporingsteams waren een Nederlandsche vondst. Men liet het Roode Kruis aanvankelijk vrij zijn gang gaan en later vond deze werkwijze alge meen navolging bij de buitenlandsche Roode Kruis organisaties. Het succes was groot. Thans be schikt het Nederlandsche Roode Kruis over steun punten in Weenen, Berlijn en Warschau. Wij willen dit overzicht onderbreken voor een vraag: Stond gij reeds bloed af voor Uw in nood verkeerende landgenooten? Velen onder de lezers zullen deze vraag bevestigend kunnen beantwoor den. Zij maakten het mogelijk, dat bij het uitbre ken van den oorlog het Centrale Laboratorium van den Bloedtransfusiedienst te Amsterdam over voldoende bloed beschikte om te voorzien in de behoefte van de hoofdverbandplaatsen. Er zijn thans 24045 donors in het land. In Duitschland en in Indië kan bloed het eenige middel zijn, dat nog uitkomst brengt. Het kan de zucht zijn, welke de bijkans uitgedoofde levensvlam weder doet oplaaien. Zeker mag in dit relaas het Indië-werk van het Nederlandsche Roode Kruis, zooals dit ver richt wordt door de Oost-Indische Kamer van deze organisatie, niet ontbreken. Zeer kort na de capitulatie van Japan vertrokken reeds medi sche specialisten per snelste gelegenheid naar het Rijksgebied overzee. Zij werden gevolgd door vele teams en thans is het getal der uitgezonden Roode Kruis-menschen de zeshonderd reeds ver gepasseerd. Wat ver over zee onder dikwijls

Historie Film- en Bioscoopbranche

Officieel Orgaan | 1946 | | pagina 7