Over kunst gesproken...
18
goureuze verhuursysteem met zijn clearances,
franchises, formula deals, master agreements (zie
Monopolie-proces Off. Orgaan no, 135) enz. niet
mogelijk is.
Hoe zijn Je vooruitzichten?
Men kan een zo riskant en kostbaar iets als
een filmindustrie niet gaande houden zonder zich
van te voren verzekerd te weten van een bepaald
afzetgebied. Een filmproductie als de Amerikaanse
heeft een wereldmarkt nodig, maar daar zijn haar
vooruitzichten op het ogenblik allesbehalve roos
kleurig.
Hollywood staat voor een raadsel. De Ameri
kaanse filmproducenten hadden verwacht, dat het
United States Recovery Programme (Europees
Herstelprogramma) een effectief hulpmiddel zou
zijn bij hun pogingen om nieuwe en grote afzet
markten te veroveren, maar het tegendeel ge
schiedde. Er zijn zestien landen betrokken bij dit
Herstelprogramma, die alle België uitgezon
derd beperkende maatregelen hebben geno
men ten aanzien van de Amerikaanse films.
Einde Augustus gaf de Amerikaanse filmvak-
pers onomwonden te verstaan, dat de buitenlandse
afdelingen van de major companies een moeilijke
tijd zouden krijgen en dat deze maatschappijen
vaker bij de diplomatieke vertegenwoordigers van
de regering der Verenigde Staten zouden moeten
aankloppen om haar hulp te verlenen bij haar
pogingen om een totale ineenstorting van haar
overzeese exploitaties te voorkomen.
Bij verschillende gelegenheden heeft het State
Department (Ministerie van Buitenlandse Zaken)
er bij de Amerikaanse filmmaatschappijen op aan
gedrongen voort te gaan met haar films op de
overzeese markt te vertonen, zelfs al kunnen zij
geen dollars krijgen voor haar verhuur.
Bij het in werking treden van het Herstelpro
gramma heeft de Amerikaanse regering voor on
dernemingen, die voorlichtingsmedia produceren
en distribueren 15.000.000 toegezegd gedurende
de eerste twaalf maanden van dit Herstelpro
gramma en vervolgens 10.000.000 per jaar. De
producenten van voorlichtensmedia verwachten
hiervan ongeveer 4.000.000 toegewezen te krij
gen, welk bedrag gedeeld moet worden tussen
uitgevers van boeken en magazines en filmpro
ducenten.-Men kan dit evenwel moeilijk een com
pensatie noemen voor de beperkingen die de in -
voer van Amerikaanse films op de Europese
markt ondervindt.
De Europese markt
Groot-Brittannië, voor de oorlog Ame-
rika's grootste afzetmarkt voor films, opent de
rij van de landen, die de import van Amerikaanse
films hebben besnoeid. In October j.1. werd bij
algemene maatregel van bestuur de quota voor
eerste Britse hoofdfilms vastgesteld op 45 en
De Rotterdamse Kunststichting is voor geen klein
geruchtje vervaard. Zij wil het plaatselijk culturele
leven stimuleren door het stichten van een soort van
cultureel centrum, een eenvoudig en doeltreffend plan,
waarmede slechts een slordige achtentwintig millioen
zou zijn gemoeid.
Wat men ook van dit project moge zeggen, het
bewijst in elk geval dat de toonaangevende kunst
minnende kringen in de Maasstad oorspronkelijke, voor
uitstrevende ideeën hebben. Zij verliezen zich niet
in ijdele dromen, maar blijven met beide benen stevig
geworteld in de realiteit. „Culturele zaken", zo rede
neren zij, „kan men meestal alleen maar met ver
lies exploiteren. Daarom zullen wij aan ons culturele
centrum een commercieel gedeelte verbinden, dat zijn
nederige bijdrage zal mogen leveren ter ondersteuning
der Kunsten".
Vandaar dat zij met een werkelijk fijnzinnig onder
scheidingsvermogen hebben bepaald, dat het cultu
rele gedeelte zal bestaan uit:
a. een concertzaal met pl.m. 2000 plaatsen, waar
ook tentoonstellingen en congressen kunnen worden
gehouden; b. een kleinere zaal met pl.m. 750 plaatsen
bestemd voor hetzelfde doel; c. een zaal met pl.m.
375 plaatsen voor kamermuziek en voordrachtskunst;
d. leslokalen voor een conservatorium met gehoorzaal;
e. ruimten voor een dansschool, toneelschool enz. enz.,
terwijl het commerciële gedeelte zal omvatten:
a, een hotel; b. pl.m. 55 winkels; c. ruimte voor
één of twee restaurants resp. cafetaria's; d. een kan
torencomplex; e. een aantal flats; f. een rijwielstalling;
g. een cabaret; h. een journaaltheater; i. een
bioscoop voor pl.m. 1500 personen.
Zelfs een scepticus zal moeten toegeven, dat dit
een zeer verstandig plan is, dat slechts in het ge-
inspireerde brein van een kunstminnaar kan zijn ont
staan.
Er zal dus mettertijd in Rotterdam een waardige
tempel der Schone Kunsten verrijzen en de lieftallige
Muzen zullen het „officieel-culturele" gedeelte be
wonen, terwijl haar huisvestigingskosten zullen worden
gedrukt door onderverhuur van het overige deel, wat
bij de huidige woonruimtesituatie geen moeilijkheden
zal opleveren.
Ook haar jongere zuster de Filmkunst, die men
om tactische redenen, weet u, ze is zo walgelijk popu
lair liefst niet te veel op de voorgrond ziet treden,
mag daar haar verblijf inrichten. Ze hoeft dan ten
slotte niet aan de voordeur te ontvangen.
