apparatuur aan producenten ter beschikking stel
len voor- 25.000 plus 5 van de omzetten.
De Motion Picture Herald heeft er
in haar nummer van 31 Januari j.1. op gewezen
dat aan het Stereo-Cine noch aan het Natura!
Vision-procédé structurele geheimen verbonden
zijn, omdat deze van haar ontwikkeling af bekend
waren aan de Motion Picture Rese
arch Council, die door de major com-
panjes gezamenlijk wordt gefinancierd. Het staat
ieder dus vrij de apparaturen in quaestie na te
maken, voorzover daar althans geen andere oc
trooien op rusten.
Het succes van de eerste stereoscopische
speelfilm „Bwana Devil" die volgens het
Natural Vision-systeem door een onafhankelijke
producent, Arch Oboler, gemaakt werd is voor
C o 1 u m b i a, Warner Bros., R. K. O. en
M e t r o-G o 1 d w y n-M a y e r aanleiding ge
worden om aan te kondigen, dat ook zij films
volgens dit procédé zullen maken. Warner Bros.
vervaardigt aldus zijn House of Wax" in War
ner Color en zal een tweede productie ,,Burning
Arrow" voorbereiden; Columbia heeft gecontrac
teerd voor drie speelfilms met Natural Vision,
waarvan de eerste ,,Fort Ti" thans in Eastman
Color wordt vervaardigd.
Andere stereoscopische systemen
Er zijn nog meerdere varianten op deze syste
men, die alle werken met gepolariseerd licht. Zo
heeft onder meer Paramount nog een der
gelijk systeem, waarvan verder niets bekend is;
de film ,,Sangaree" wordt volgens dit procédé,
waaraan sommigen de naam Paravision
geven, opgenomen; Universal Interna
tional zou de productie van ,,It came from
Outer Space" begonnen zijn volgens een onbe
kend systeem, waarbij, naar de Herald aan
neemt, gepolariseerde brillen nodig zijn. Ook
Metro heeft een eigen procédé, dat men nu
Metrovision noemt, volgens hetwelk zij de
film Arena" in Anscocolor vervaardigt.
Twentieth Century Fox wil blijkbaar
bij de race om de markt niet achterblijven en vol
tooit op het ogenblik de film Inferno" volgens
een eigen procédé, dat zij „Stereoscopi c"
noemt. Zij bereidt een tweede productie ,,Kid
from left field" volgens dit systeem voor.
R. K. O. heeft diverse systemen bestudeerd,
maar het is nog niet bekend tot welk procédé zij
besloten heeft. Zij zal waarschijnlijk gebruik ma
ken van de door J. A. Norling in, 1939 gebouwde
stereocamera, die met twee bewegende lenzen is
uitgerust met het oog op variatie van diepte-
effect. Deze camera is tot dusverre enig in haar
soort.
Een ander systeem is S w i s s Bolex,
dat tot dusverre beperkt is tot het gebruik van
een 16 mm. drie-dimensionale camera, vervaar
digd door de Paillard maatschappij. Men tracht
dit systeem aan te passen voor het 35 mm.
formaat. Het wordt wel onder de naam ,-T r i o-
]C a m a" gedemonstreerd. Men acht dit procédé
zeer geschikt voor amateurs, die met de ruimte
techniek willen experimenteren.
Ook de Brit Leslie Dudley heeft een sterosco-
pisch systeem ontworpen voor 35 mm. films, dat
zou werken met één projector en brillen met ge
polariseerde glazen. Tot dusverre was het systeem
op 16 mm. formaat gedemonstreerd onder meer
op de conferentie van de Cinematograph Exhibi-
tors' Association te Llandudno. De rechten
worden gecontroleerd door Stereoptics
Ltd.
Z e i s s-I ,k o n. A. G., Stuttgart, die haar
filmapparaten tegenwoordig in haar werkplaatsen
te Kiel-Wik vervaardigt, gaf medio-Februari te
kennen, dat zij zich toe zou gaan leggen op een
stereoscopisch procédé met brillen „om de buiten
sporige kosten te vermijden, die voort zouden
vloeien uit de verbouwing van de bioscopen, het
projectiedoek enz."
Men zal zich herinneren, dat Zeiss Ikon in
1939 een systeem demonstreerde dat precies
werkte als Tri-Opticon.
Volgens een door Richardson Camera
C o. ontwikkeld procédé zal de Italiaanse pro
ducent Dino de Laurentiis de film ,,De Odyssee
van Ulysses" vervaardigen in Eastman Color
onder regie van G. W. Pabst.
C. AUTO-STEREOSCOPISCHE SYSTEMEN
Er zijn deskundigen, die zeggen dat er geen
bruikbaar echt drie-dimensionaal systeem bekend
is, dat zonder brillen kan werken. Andere des
kundigen, met geen geringer reputatie, houden
vol dat dit toch mogelijk moet zijn. Het is juist,
zo zeggen zij, dat de indrukken van de beide film
beelden in het brein van de bezoeker tot een
geheel moeten samensmelten waardoor men de
ervaring ondergaat, dat men de dingen in reliëf
ziet. Maar in plaats dat dit uitsluitend gebeurt
door het combineren van twee, door brilleglazen
afzonderlijk waargenomen, beelden, zou men deze
afzonderlijke beelden ook met het blote oog op
een projectiescherm moeten kunnen waarnemen.
In dit verband willen wij in herinnering bren
gen het systeem van Ir. Siemion Ivanov,
dat wij in het nummer van 9 November 1948 van
dit Orgaan besproken hebben. Ivanov gebruikt
een zogenaamd „integraal-scherm", ook wel len-
zenraster genoemd, welks oppervlakte is samen
gesteld uit duizenden kleine lenzen, welker dikte
varieert van 4 tot 8 mikrons. Op dit doek worden
tWee op één filmband opgenomen beelden
over elkaar geprojecteerd.
De bekende Amerikaanse producent van teken
films, Max Fleischer, zou volgens nog niet
