l 'lo een voorlopige analyse van een nieuwe ontwikkeling DIMENSIONITIS is een nieuw woord. Het is geen medische benaming voor een of ander ziekteverschijnsel, maar een in de filmvakpers in gebruik gekomen term om de koortsachtige opwinding aan te duiden die gepaard gaat met het proces van het commercialiseren van oude en nieuwe veelal nog niet geperfectionneerde uitvin dingen, die het filmbeeld op het witte doek een illusie van diepte moeten geven. Het is vooral de lekenpers in de Verenigde Staten van Amerika, die door dimensionitis blijkt te zijn aangetast. De ironie van het lot heeft ge wild, dat deze pers na enige jaren lang haar redactionele pennen versleten te hebben op het thema „Televisie contra Hollywood" op het ogenblik dat de inkt van haar overlijdensberich ten van het filmbedrijf nauwelijks droog was, met een voor haar karakteristieke omzwaai naar het andere uiterste oversloeg en haar lezers door een vloed van, berichten ervan tracht te overtuigen, dat de televisie zich in haar concurrentie met het filmbedrijf de pas ziet afgesneden door de ont wikkeling van. de ruimtefilm. De laatste vier we ken is er meer geschreven over de drie-dimen sionale film door de Amerikanen kortweg als ,,3-D" aangeduid, door de Britten spottend als ,,deepy" bestempeld dan in de voorafgaande vier jaar. Indien men er zich rekenschap van geeft, dat de meeste systemen waarvan thans wordt ge waagd nu niet bepaald van recente datum zijn en reeds bij hun vroegere verschijning vrij wat opwinding hebben veroorzaakt, die echter al weer spoedig luwde, vraagt men zich onwillekeurig af, waaraan zij hun even plotselinge als sensationele ,,come back" op dit tijdstip te danken hebben. En het antwoord ligt voor de hand. Deze spring vloed in de berichtgeving vindt zijn oorzaak in een wedloop van de belanghebbenden om hun procédé's zo snel mogelijk op de markt en aan de man te brengen teneinde hun concurrenten vóór te zijn dan wel teneinde hun in vroegere ruimtefilm-avonturen geïnvesteerde kapitalen, of althans een deel daarvan, te amortiseren alvorens meer doeltreffende systemen door standaardise ring algemeen opgang vinden. Waarom juist nu? Terecht kan men de vraag stellen: Waarom juist nu deze run op de markt? Daarvoor kunnen verschillende redenen wor den aangevoerd. Het was algemeen bekend, dat het Amerikaanse filmbedrijf reeds geruime tijd de mogelijkheden bestudeerd heeft om het filmbezoek tot een gro tere attractie te maken teneinde concurrentie van andere ontspanningsmedia met meer succes het hoofd te kunnen bieden. Eric Johnston, president van de Motion Picture Association of America, had hieromtrent in het verslag dezer organisatie over 1951 (waaraan wij in no. 169 van dit Orgaan een uitvoerige bespreking hebben gewijd) reeds nadere mededelingen gedaan. Hij had onder meer gewezen op de onvermijdelijke toeneming van het gebruik van. kleurenfilms en inzonderheid op de vooruitgang, welke er geboekt was bij het ont werpen van projectieschermen, waarbij gestreefd wordt naar een grotere, scherpere en vooral een meer indruk van ruimte gevende projectie op het witte doek. De ruimtefilm ligt in het kader van deze ontwikkeling en in het onderwerpelijke jaar verslag werd dan ook gewag gemaakt van de verdere research naar en de ontwikkeling van uitvindingen, die ,,een illusie van diepte" geven Het filmproductiebedrij f achtte dus blijkbaar de tijd rijp voor een toepassing van stereoscopische vindingen. Merkwaardigerwijze heeft men toen aan Johnstons opmerking dat onderscheidene pro cédé's gereed schenen te zijn voor het commer cieel gebruik, zowel in bedrijfskringen als in de pers weinig aandacht geschonken. Vandaar dat ÏDe (Derde (Di imensie

Historie Film- en Bioscoopbranche

Officieel Orgaan | 1953 | | pagina 2