Aangezien er aanvankelijk nogal enige verwar ring in terminologie is ontstaan, menen wij er goed aan te doen er op te wijzen welke termen de vak pers bezigt. De Franse vakpers, die beide groepen terecht scherp onderscheidt, duidt de systemen onder A (vision panoramique) eenvoudigweg aan als ,,1'écran large" en die sub B als „Ie film en re lief" of kortweg „Ie relief"; het verschijnsel „ruimtefilm" als zodanig omschrijft zij als „la vision integrale". De Engelsen spreken in het eerste geval van. „wide angle" of „wide screen" en omschrijven de B-groep als „stereoscopic". Ook de Amerikanen spreken van „wide angle" of wide screen". De echte stereoscopische procédés duiden zij wel aan als „three-dimensional" („3- D"), wat soms verwarrend werkt omdat zij veel al de term „3-D" in algemene zin voor „ruimte- film" gebruiken. Volledigheidshalve moeten wij er de aandacht op vestigen, dat er feitelijk nog een derde groep bestaat: C. deze systemen worden wel aangeduid als a u t o-s tereoscopisch. Het betreft hier het projecteren van echte drie-dimensio nale films die als zodanig kunnen worden waargenomen zonder brillen. A. PANORAMA-SYSTEMEN Cinerama Cinerama is tot dusverre de meest bekende van de panorama-systemen. Haar verschijning op Broadway in het Broadway Theater vond bijna op de dag af plaats 25 jaar na het debuut van „The Jazz Sin.ger", de eerste „sprekende" film. Er zijn er, die daar een gunstig omen in zagen (er werd de eerste dagen hevig gespeculeerd in de aandelen van Cinerama Inc.), maar in elk geval was Cinerama's eerste optreden niet minder succesvol. Het Cinerama-systeem gebruikt een camera met drie 27 mm. lenzen, die tegelijkertijd drie films opneemt. Deze lenzen zijn ontworpen om het gezichtsveld van de mens te dupliceren. Elke lens neemt een derde deel van de totale breedte van de film op. De middelste neemt het frontale gedeelte, de lens aan de linkerkant het rechtse deel van het gezichtsveld, terwijl die aan de rech terkant het linkse deel van het gezichtsveld voor haar rekening neemt. De projectie van de drie films geschiedt syn chroon door drie projectoren, die op verschillende punten van een denkbeeldige cirkel zijn opgesteld en wel zo, dat zij ieder 1j3 deel van het projectie doek bestrijken. De afmetingen van dit gebo gen scherm dat geen glad oppervlak heeff ten einde een ongewenste weerkaatsing van licht van links naar rechts en vice versa te voorkomen, maar bestaat uit 1100 geperforeerde stroken zijn 51 voet (15,3 m.) bij 25 voet (7,5 m.) hoogte. Dit beeldscherm, in theaterkringen bekend onder de naam cyclorama, heeft dus een oppervlak dat bijna zesmaal zo groot is als dat van een normaal projectiedoek. Het beeld, dat Cinerama produceert bestrijkt bijna een halve cirkel namelijk 146 graden met een hoogte van 55 graden. Omdat het menselijk gezichtsveld ongeveer een boog van 165 bij 60 graden bestrijkt, kan de projectie niet geschieden vanuit cabines boven het balcon, maar uitsluitend vanuit de zaal of van het laagste ge deelte van een niet al te hoog balcon. Hierdoor moest de capaciteit van het Broadway Theater van 1600 stoelen gereduceerd worden tot 1250. Opvallende gebreken zijn onder meer de dui delijk zichtbare afscheiding van de drie filmbeel den en de vervorming aan de beide uiteinden van het scherm, die hin.derlijk is voor bezoekers die aan de zijkanten zitten. Bovendien schijnt het technisch heel moeilijk te zijn om alle drie films precies synchroon te laten lopen, zodat door ver schil van enige seconden ook vervormingen in het gehele beeld kunnen optreden. Meestal worden deze storingen na enkele seconden weer hersteld. Men is thans bezig een projector te bouwen, wel ke de drie stroken tegelijkertijd zal projecteren. Om te voorkomen dat het op zichzelf reeds kostbare systeem van drie projectoren bij een rationele exploitatie uitgebreid zou moeten wor den tot zes, bevatten de filmspoelen 7500 tot 8000 voet (2250 m. 2400 m.) in plaats van. de ge bruikelijke 1000 voet (300 m.) of 2000 voet (600 m.). Deze projectoren lopen met een snel heid van 26 beeldjes in plaats van 24 beeldjes per seconde en kunnen dus ruim een uur onafgebro ken draaien. Er is geen geluidsspoor op deze. films, zodat ook dat gedeelte van de filmband in beslag wordt genomen door het beeld, welks hoogte bovendien van vier op zes perforatiegaten is gebracht, waardoor het beeldoppervlak ver dubbeld is. Omdat de drie projectoren zich op één denk beeldige cirkelomtrek moeten bevinden, moet de zaal in breedte toenemen, naarmate men hen ver der van het scherm opstelt. Daarom zullen slechts uiterst weinige van de huidige bioscoopzalen voor het Cinerama-systeem geschikt zijn en heeft men tot dusverre n.og maar één bioscoop in de Ver enigde Staten hiervoor kunnen inrichten. Dit hangt tevens samen met de omstandigheid dat het vervaardigen van de Cinerama-apparatuur veel tijd vergt. Cinerama maakt gebruik van een stereofoni- sche geluidsweergave. Van het stereofonische principe in Nederland reeds lang bekend en met succes gedemonstreerd hebben wij indertijd in no. 139 van dit Orgaan een uitvoerige beschrij-

Historie Film- en Bioscoopbranche

Officieel Orgaan | 1953 | | pagina 4